WITTE DONDERDAG 2023
Waar mensen samenwerken, is er een trekpaard. In elke vereniging, op elke werkplek is er één te vinden. Dat kan een leider of bestuurslid zijn of een werknemer met heel veel ervaring, of de ploegbaas. Er is altijd iemand die zich verantwoordelijk voelt, als was het zijn eigen zaak. Die ervan wakker ligt als er iets niet goed gaat. Zij vinden het zelf overdreven, maar het is sterker dan henzelf. In elke organisatie, in elke vereniging is er iemand te vinden die altijd de eerste en de laatste is: trekpaarden van nature. Zij kijken soms met een wat sombere blik naar de luxepaarden: de mensen die in de kijker lopen, die altijd op het juiste moment de micro weten staan. Die hebben zich niet vuil gemaakt, die hebben niet onder spanning gestaan, maar vinden toch de juiste woorden om aan te merken wat niet goed was, of geïmproviseerd leek. En toch… als al het volk weg is en de luxepaarden weer op stal zijn, is het trekpaard nog altijd bezig met alles aan de kant te zetten. Soms gebeurt het, na een respectabel aantal jaren dat een trekpaard op een podium wordt geduwd. Dan staan de luxepaarden erbij met onderscheidingstekens, bloemen, kussen en Cava. Dan zie je het trekpaard zijn schouders ophalen en onbeholpen zeggen: “Ik heb alleen maar gedaan wat ik moest doen...”